Hoe de mens alles vernietigt

[Pendel]

Algernon777, ik denk dat heel veel mensen die jouw posten lezen heel goed begrijpen, en zich zelfs kunnen verplaatsen, in de onderwerpen die jij aankaart, ook al reageren zij niet zichtbaar. En er klinkt veel boosheid en frustratie in de manier waarop je het neerpent/typt. Ja, je hebt op heel veel fronten gelijk en ja, je bent realistisch. Het is ook allemaal niet eerlijk hoe het nu gaat. Ik denk dat wij ons daarvan ook heel goed bewust zijn en ook dat wij, de huidige generaties, de prijs daarvan betalen.
Wij zijn de generaties van de omslag, de bewustwording, en die groeit al gaat het langzaam. Steeds meer mensen zien heel goed wat er mis is en zouden dat graag veranderen, maar zo simpel is het niet. Ik denk dat de generaties van nu niet echt zullen profiteren van de stappen die genomen moeten worden, maar de generaties na ons wel als wij door blijven werken aan die bewustwording waardoor dingen echt gaan veranderen. Maar, zoals ik al zei, het gaat langzaam maar wel gestaag.
Wat ik wel weet is dat wij met zijn allen ons steentje kunnen bijdragen en kunnen meewerken aan de bewustwording van nog veel meer mensen zodat dit proces blijft groeien. Wat ik ook weet is dat alleen maar op een boze manier uiten waar het misgaat ook een negatieve werking op het hele proces heeft. Ja, we zijn ons ervan bewust, maar ook dat we positief moeten blijven om het een positieve uitwerking te kunnen laten krijgen. Als ik letterlijk persoonlijk zou blijven stilstaan waar het allemaal misgaat en niet tracht positief te blijven en kleinschalig mijn steentje bij te dragen, dan kun je me binnenkort opvegen. Dus positief blijven is the key terwijl we tegelijkertijd op veel punten onze stem laten horen om mensen wakker te maken. Je kunt pas iets veranderen als je het ziet en het nut ervan inziet, Je kunt, en is goed, om aan te geven wat er mis gaat, maar er tegenover is het ook goed om aan te geven wat er goed gaat of een goede ontwikkeling is. En elke poging iets te ondernemen, zoals justdiggit is er een die later in de tijd helpt als het zich goed ontwikkelt. En zo zijn er meer dingen die goed gaan, zoals het plaatsen van waterpompen in gebieden van droogte, waardoor de mensen dáár op kunnen bouwen dáár en niet hier, of de scholing van jongeren dáár en gelijkheid van mensen dáár en bewustwording van regeringen dáár. Dit is niet van vandaag op morgen klaar, dit kost tijd, veel tijd, en ja, ook geld en dat geld moet ook ergens vandaan komen.
Door het maken van fouten en door vallen en opstaan leert men, zo ook met dit. Nee, we rusten niet op onze lauweren maar werken bewust aan een betere toekomst en beseffen dat lopen ook stap voor stap gaat.

 

[Algernon777]

Dan is het toch mooi dat mijn idee van de mensen daar helpen om een beter bestaan op te bouwen in plaats die grote volk verhuizingen , toch ?
Het heeft miz niets te maken met boosheid/frustraties, ik denk gewoon anders, dat zal het zijn,(denk ik)
Kijk naar Israel, waar niets wil groeien, in een woestijn waar Joden komen is het meteen raak,lees groeit en bloeit alles.
Dan heb ik het niet over wat zij allemaal anders doen, of niet goed doen !
Het volk heeft zich wel bewezen.
Dat is het enige wat ik bedoel.
De andere kant van Israel willen ze de joden graag de zee in drijven, maar dat is politiek, en gaat heel ergens anders over.
Kort samen gevat, zou je zo,n volk als de Joden massaal hier heen halen, ga je daar ook een woestijn creeeren, waar je dan ook een ,zeg het maar.
Ik probeer in mijn eigen taal te vertellen dat je de mensen daar moet helpen, maar je niet uit het oog moet verliezen dat het al miljoenen jaren zo aan toe gaat, droogte en andere nare dingen, hoe vaak is het niet gebeurd dat er land bouw trekkers naar deze landen is gedoneerd door ons, die deze dingen betalen, waarop een achterlijke iemand in een jurk en tent zijn volk onderdrukt, en bij de staf van Joblin niet eens wist hoe hij deze monsters moest aan zetten.
Ik bedoel eigenlijk alleen maar dat wij roependen in de woestijn zijn, dan kun je twee dingen doen, mee schreeuwen of helpen.
Ik pen alleen maar de pro en contra,s wij dragen allemaal onze steentjes bij, maar soms denk ik dat jullie alleen de mooie dingen willen lezen.
Dat onze rijke adel hun excuus aanbieden voor de misdaden die er gepleegd zijn, prachtig, maar die andere kant , dat waren ook geen lekkere jongens.
Dat verschil bedoel ik.
Algernon.
Ps
Je mag voor mij hier wel een slotje opdoen, daar ga ik echt niet boos om worden hoor ;-)

 

[User_479]

Ik ben ook iemand die graag naar de positieve dingen kijkt, en voorwaarts gaat.
Toch vind ik ook dat de andere kant daarbij niet vergeten moet worden.

Ik moest hierbij denken aan Eva Mozes Kor en haar vergevingsprogramma richting de Nazis.
Hoewel ik wel vind dat vergeving heelt, en ook snap dat sommigen misdadigers ook zo gevormd zijn door hun opvoeding bijvoorbeeld.
Kan ik toch niet staan achter dat wat zij doet.

 

[Pendel]

maar soms denk ik dat jullie alleen de mooie dingen willen lezen.

We zijn een resultaat van een totaal pakket en daarom is het ook zaak om tussen de regels door te lezen en dan een optelsom te maken. Dan zul je ook zien dat we al voldoende op de hoogte zijn van de niet zo mooie dingen, die hier op het forum overigens ook regelmatig beschreven worden. Maar dat wat jij leest als "alleen de mooie dingen" juist een deel van de tegenzet is om met zijn allen te trachten de balans terug te halen. Er zullen altijd mensen zijn die zich van dit alles geen snars aantrekken en meer met zelf bezig zijn dan met het totaal, wat ook ergens weer begrijpelijk is. Er is zoveel aan te pakken en om negativiteit uit te bannen moet er positiviteit tegenover staan. Zonder aanziens des persoons is het ook gewoon mensen eigen dat iets wat niet goed is of negatief is sneller aan wordt geduid en vervolgens wordt vaak over het goede heen gestapt. Zo zitten mensen in elkaar. En juist daarom moet die positiviteit (of de positieve impulsen) onder de aandacht gebracht worden om met zijn allen te werken aan een betere balans.
Ik snap je wat betreft het excuus van ons Koningshuis, maar het streelt mensen om zelf initiatief te nemen en niet af te wachten wat een andere partij onderneemt of verlangt. De pijn was herkend. Ieder is voor zichzelf verantwoordelijk en moet niet afwachten, want dan kun je soms lang wachten. Belangrijker is dat deze stap ook veel goeds teweeg brengt. Het brengt een positieve energie tot stand en heelt (oude) wonden.
Als het aan mij ligt hoeft er geen slotje op dit topic. Het staat ieder vrij te reageren op een eigen wijze. Daarnaast is dit topic ooit begonnen door gouwepeer.

 

[gouwepeer]

Als het aan mij ligt hoeft er geen slotje op dit topic

Dit topic blijft ook gewoon open.

maar dat is politiek

Politiek is een machtspelletje van een bepaalde groep. In de natuur zien we ook dat groepen en roedels elkaar verdrijven en dat is bij de mens niet anders. Het enige verschil is dat het in de natuur gebeurd om een eigen plek op te eisen en bij de mens om die plek groter te maken dan eigenlijk nodig is. Te vergelijking: dieren die op een gepaste afstand van elkaar blijven zullen dat van elkaar accepteren. Bij mensen kan er een plek aan de andere kant van de wereld worden geclaimd. Hiernaast spelen er zaken bij de mensheid zoals wetten en regels (die ooit zijn bedacht en vaak landelijk gelden), waarbij een boek eigenlijk bepaald wat wel of niet geoorloofd is.
Op dat punt kan politiek enerzijds een krachtig wapen zijn en voor veiligheid zorgen en anderzijds ziekelijk verwoestend zijn.
Het verschil tussen goed en kwaad zit ook veelal gevoelsmatig en emotioneel: Een terrorist die 10 slachtoffers maakt is een regelrechte drama, maar die duizenden kuikentjes, kalfjes, varkens en noem het maar op die dagelijks weerloos worden geslacht om zo goedkoop mogelijk verpakt in de supermarkt terecht te komen schijnt weer goed voor de portemonnee te zijn. Enerzijds is elk leven weer een leven, anderzijds word er toch emotioneel verschil gemaakt. En datzelfde gebeurt ook tussen verschillende geloven, verschillende rassen, verschillende seksen, tussen arm en rijk en tussen mens en natuur.
Om weer op die kuikentjes, kalfjes en varkens terug te komen: in de natuur worden prooien soms levens verscheurd wat dus aan geeft dat de natuur zelf pas echt wreed is. Op dat punt is de mens dus weer niet per definitie slechter dan de natuur. Zelf let ik wel op het beter leven kenmerk, waarbij producten met 3 sterren mijn voorkeur genieten. Voor dat eurotje extra voor 300 gram gehakt of een doosje eieren koop ik dan eigenlijk mijn geweten af, en dan is het nog maar de vraag of zo'n keurmerk inderdaad terecht word afgegeven. Maar voor mij persoonlijk demotiveer ik de supermarkt dan om vlees met minder dan die 3 sterren aan te bieden.
Het grootste verschil tussen de slachtdieren en de slachtoffers van een terrorist is naar mijn idee de emotionele band met de medemens: de nabestaanden dus.
Gezien het stuk hierboven is het dus heel lastig om te zeggen wat nu goed is en wat nu slecht. Laten we maar hopen dat karma uiteindelijk voor rechter zal spelen.

 

[Verwijderd 140923]

Ik moest hierbij denken aan Eva Mozes Kor en haar vergevingsprogramma richting de Nazis.

Gôh, Muriel, ik wist niets van die mevrouw, ben alleen eventjes op Wikipedia gaan kijken.
Ik vind dat mooi.
Welk bezwaar heb je tegen vergeving van de nazi's?

Het grootste verschil tussen de slachtdieren en de slachtoffers van een terrorist is naar mijn idee de emotionele band met de medemens: de nabestaanden dus.

Pendel heb jij wel eens een waterhoentje radeloos schreeuwend rondjes zien zwemmen, nadat ze een jong door een reiger of rat heeft verloren?

 

[User_479]

Ik heb eens een documentaire over haar gezien en die had wel indruk op me gemaakt.
Ik vind vergeving aan de ene kant mooi, iemand iets niet meer kwalijk nemen. Maar de daden zijn zo verschrikkelijk, ze vertelde ook heel veel in aanraking te zijn geweest met Dokter Mengele.
Heel veel oorlogsslachtoffers vonden het onbegrijpelijk en.onverteerbaar dat ze vergeving voor groot publiek toonde en anderen ook aanzette dat te doen.
Zij gaf aan alleen zo haar pijn te kunnen verminderen. Dat vergiffenis de beste manier van wraak nemen is, en geen vrijspraak. En dat je woede nooit moet verkiezen boven goeie wil.
Ze kreeg een hoop kritiek dat de geensceneerde vergeving de integriteit van andere slachtoffers beschadigde. En dat vind ik ook wel een beetje.
Vergeven doe je vanuit je hart, en niet uit wraak. En is ieders persoonlijk ding. En ik vond het persoonlijk niet iets waar je op die manier een voorbeeld in geeft, als anderen ook zo geleden hebben.
Het idee was mooi , maar toch stootte het mij een beetje tegen de borst.

 

[Pendel]

Pendel heb jij wel eens een waterhoentje radeloos schreeuwend rondjes zien zwemmen, nadat ze een jong door een reiger of rat heeft verloren?

Ja, en ook eenden, vogels en andere dieren. Al moet ik zeggen dat, hoe triest ook, als ze eenmaal overtuigd zijn dat het diertje weg is ze ook weer snel overgaan tot de orde van de dag. Ze moeten wel.
Ik ben ook eens door een waterkippetje bedankt toen ik het dode lichaampje van het net door iemand anders aangereden diertje met betraande ogen naar de waterkant droeg waar het zich altijd zo prettig had gevoeld. Thuis aangekomen kreeg ik ineens een beeld van een blij waterkippetje voor ogen in een vergelijkbare omgeving, rennend over het gras. Een soort van bedankje vanuit het hiernamaals.

 

[gouwepeer]

Er zijn wel dieren die echt kunnen rouwen, zoals de olifant en volgens mij ook dolfijnen en walvissen. Als je daar beelden van zie kan je de emoties voelen.

 

[Pendel]

Katten ook hoor, zeg ik uit ervaring, en zelfs weken lang. De kringen stonden onder de ogen van mijn Misty toen Maaike, in haar ogen haar beschermer en aangenomen oma van haar kroost, op 19-jarige leeftijd overleed. Dagen achtereen ging ze op het plekje bij de vijver liggen waar ze was begraven. En geleidelijk nam het af. En ik zag het opnieuw toen haar zoon zoek raakte. Ze was een tijd lang totaal uit haar doen en haar spontaniteit was weg.

 

[Pendel]

Ze kreeg een hoop kritiek dat de geensceneerde vergeving de integriteit van andere slachtoffers beschadigde.

Geënsceneerd betekent "in scene gezet" en zou dus niet welgemeend zijn, taalkundig bekeken. Maar dat weet je niet of dat zo is. Het zou heel goed heel erg gemeend kunnen zijn en daar moet je dan op vertrouwen. Ik vind dit ook moeilijke situaties omdat ik dat vaak niet helemaal met mijn gevoel kan rijmen. In feite wil je boos blijven omdat die situaties zo verschrikkelijk waren, waren ze ook. Maar door boos te blijven belemmeren we onszelf en bevrijden we onszelf niet. Het zijn de zwaarste lessen om te leren volgens mij, vergeven, echt vergeven. Maar dan moeten we wel onder de oppervlakte van een persoon duiken. We veroordelen niet de persoon, maar het handelen en we bekritiseren het feit dat iemand zich daartoe heeft kunnen zetten. Maar ook dat zijn beoordelingen van die persoon geweest, gebaseerd op de geleerde lessen tot dat moment, want alles wat we doen, ook als het opgedragen is, blijft een keuze. Ook bij een commando zijn het onze eigen hersenen die ons vertellen dat we het gaan uitvoeren en alleen ons geweten, als het sterk genoeg spreekt op dat moment, kan ons ervan weerhouden. De gevolgen van die stappen zijn dan ook weer voor ons. Er zijn zoveel redenen waarom iemand tot bepaalde stappen overgaat. En soms zien mensen het in het geheel niet in dat dit niet goed is en hebben ook zij nog een heleboel te leren. Juist door die processen te begrijpen, naast het inzien van het feit dat iedereen in een eigen tempo leert, open je de deur voor jezelf om te leren te vergeven. Je hoeft niet te vergeten, iemand doet er goed aan de geleerde lessen mee te nemen voor volgende stappen, maar vasthouden aan de eigen boosheid doet nooit goed. De pijn van iemand om iets dergelijks is van die persoon, niet van de dader. In het reine ermee kunnen komen en ervan leren is aan de dader in zijn eigen tempo. Blij zijn of boos zijn, rancune houden of vergeven, het is allemaal onze persoonlijke verantwoordelijkheid.

 

[User_479]

Ik vind het ook geen situatie om over te oordelen op waarheid of gemeendheid of discussie over te hebben. Dat is aan die vrouw. Ik kan alleen voor mezelf spreken, en het gaf mij niet zo een goed gevoel, in verhouding of ten overstaan van anderen. Zij wilde heel graag het voorbeeld geven ik zou bang zijn te kwetsen of aan voorbij te gaan. Dus ik kon de kritieken die ze kreeg wel invoelen. Wat niet zegt dat ik het helemaal afkeur.
Ik vind ook dat boos blijven niet helpt, of vasthouden aan boosheid, maar ook zonder dit soort acties kun je dat bewerkstelligen.
Maar dat is persoonlijk, en staat helemaal los van die vrouw of wat waar is. Of wat goed is of niet. Dat is gewoon iets wat ik vind, en waarvan ik begrijp dat een ander het wel juist bijzonder mooi vindt.

 

[Verwijderd 140923]

Ik heb eens een documentaire over haar gezien en die had wel indruk op me gemaakt.
..................
Het idee was mooi , maar toch stootte het mij een beetje tegen de borst.

Ik neem aan dat je dat goed gevoeld hebt.
Ik ben zelf op dit moment veel met vergeven bezig en sommige stukjes in mij zijn er gewoon nog niet aan toe om sommige dingen te vergeven.
toch ben ik er van overtuigd dat een mens pas werkelijk verder kan gaan als z'n hart geheeld is en er dus vergeven is

Er zijn wel dieren die echt kunnen rouwen, zoals de olifant en volgens mij ook dolfijnen en walvissen. Als je daar beelden van zie kan je de emoties voelen.

Ik kon ook de emoties van dat waterhoentje voelen.

 

[Pendel]

Ik vind het moedig eerlijk gezegd en het moet ook uitgesproken/uitgedragen mogen worden.

 

[Pendel]

toch ben ik er van overtuigd dat een mens pas werkelijk verder kan gaan als z'n hart geheeld is en er dus vergeven is

Daar ben ik het dus zó mee eens.

 

[User_479]

Het deed mij aan een situatie denken waarbiij er een meisje verkracht was door een familielid. Hij had meerdere kinderen verkracht. Er was toen ook iemand die hij het had aangedaan die ermee kwam van vergeven. Ja leuk als dat jouw helpt, en het je verder brengt, maar je gaat ook voorbij aan een ander haar pijn. Want je voelt je dan totaal niet gehoord en beoordeeld op jouw tempo van vergeven.
Ik ben het helemaal eens dat vergeven heelt. Maar ik vind dat het ermee komen bij mensen die pijn hebben op hele foute momenten kan komen.

Dat het uitgedragen mag worden vind ik ook, maar ik vind het persoonlijk niet wat goed voelt voor mij op deze manier.
Hoe het dan precies zit weet ik niet, het voelde niet helemaal goed.

 

[User_479]

Daar ben ik het dus zó mee eens.

Hier ben ik ook van overtuigd.

 

[Pendel]

Het deed mij aan een situatie denken waarbiij er een meisje verkracht was door een familielid. Hij had meerdere kinderen verkracht. Er was toen ook iemand die hij het had aangedaan die ermee kwam van vergeven. Ja leuk als dat jouw helpt, en het je verder brengt, maar je gaat ook voorbij aan een ander haar pijn. Want je voelt je dan totaal niet gehoord en beoordeeld op jouw tempo van vergeven.
Ik ben het helemaal eens dat vergeven heelt. Maar ik vind dat het ermee komen bij mensen die pijn hebben op hele foute momenten kan komen.

Dat het uitgedragen mag worden vind ik ook, maar ik vind het persoonlijk niet wat goed voelt voor mij.

Daarom schreef ik ook dat er dieper gegaan moet worden. Wat je nu in feite schrijft is dat degene die zelf vergeeft tegelijkertijd verantwoordelijk is voor de pijn van een ander. Nee, dat is niet zo. Ook die persoon zal, al dan niet met hulp van buitenaf, de eigen pijn een plek moeten gaan geven om het te laten helen. In feite neem je nu het recht van die ander om te vergeven weg omdat die ander dit niet zou mogen doen met het oog op dat andere meisje. Zo heelt nooit iemand ooit. Het gegeven dat dit meisje zich, zoals je schrijft, niet gehoord zou voelen staat los van de eerste situatie. Wat wel zo is, is dat het vergeven van de een, en het ervan meekrijgen door de ander, ook voor die ander de deur naar vergeven verder opent. Het tempo waarop dit plaatsvindt blijft voor die persoon zelf.

Maar ik vind dat het ermee komen bij mensen die pijn hebben op hele foute momenten kan komen.

Dan zou er dus nooit een goed moment zijn. Rekening houden met elkaar, discreet zijn, is uiteraard wel belangrijk, maar het mag niet de ruimte van die ander wegnemen om dit gevoel van vergeving te beleven, net zo als dat andere meisje het recht heeft haar pijn op haar manier en in haar eigen tempo te beleven en te helen.

 

[User_479]

Iedereen is verantwoordelijk voor zichzelf.
Maar juist degene die al vergeven heeft kent de moeilijkheid van het proces.
Je blijheid van je eigen vergeving mag dan gerust ruinte maken in het begrip voor een ander die het nog niet kan, wat niet zegt dat je het niet mag uiten, dat kan toch ook bij een ander dan. En ik zeg ook niet dat je het helemaal niet mag uiten. Het gaat om de manier waarop.
Ik zou het zelf in ieder geval nooit doen. Ik zou mijn ruimte dan ergens anders innemen, en niet bij zo een persoon.
Ik zou invoelen hoe moeilijk het is, zeker als ik dezelfde weg gegaan ben. Ik zou zeggen dat ik vergeven had maar niet heel op de voorgrond zijnde daarmee.

Maar genoeg hierover, het is een heel specifiek, persoonsgebonden, situatiegebonden.onderwerp, en over gevoel valt niet echt discussie te hebben. Je voelt het zoals je het voelt, of het nou goed of fout blijkt te zijn, en wat nou beter of niet is.
Hoe het zou moeten of niet.
Ieder voelt het met haar eigen gevoel.

 

[Verwijderd 140923]

Ik ben het helemaal eens dat vergeven heelt. Maar ik vind dat het ermee komen bij mensen die pijn hebben op hele foute momenten kan komen.

Helemaal mee eens.
Ik denk dat je het allemaal heel zuiver voelt, Muriel