Het fenomeen "albino" kennen we allemaal wel, denk ik, waarbij bij dieren de pels volledig wit is en de ogen rood gekleurd zijn. Ook bij mensen komt dit voor en zij zijn, net als dieren, erg gevoelig voor de invloed van zonlicht omdat het benodigde pigment om hen te beschermen ontbreekt.
Maar dit fenomeen komt niet alleen bij mensen en dieren voor. Ook in de plantenwereld komt dit voor. Voor de kleuring van de bladeren is een plant afhankelijk van chlorofyl dat een vergelijkbare werking heeft als het pigment bij mens en dier en waardoor het blad optimaal kan functioneren. Onderzoekers hebben een gen gevonden dat hemera genoemd wordt naar de Griekse godin van het licht. Rond dit gen verzamelen zich de fytochromen. In antwoord op licht in het rode spectrum migreren deze fytochromen van het cytoplasma naar de kern, waar ze normaal gesproken samen met hemera de productie van chlorofyl stimuleren. Muteert hemera dan kan de plant geen chlorofyl aanmaken en wordt het een albino. Er bestaan waarschijnlijk ook andere mutaties die leiden tot albinisme, maar daar is helaas niets over te vinden.
Sommige planten hebben dit gedeeltelijk, zoals bijvoorbeeld de Dieffenbachia die meerdere witte vlekken op de bladeren vertoont, maar er zijn nog veel meer planten en bomen die dit vertonen. En wellicht zijn we ook wel bekend met witte aardbeien.
Onder de Sequoia of kustmammoetbomen, die van nature uitsluitend aan de westkust van Noord-Amerika voorkomen, bestaan er enkele albino-exemplaren. Dit zijn scheuten van groene bomen die door de ouderboom gevoed worden. De albino’s kunnen zo’n honderd jaar op deze manier overleven. De naalden zijn slap en vettig. Is er een tekort aan voedsel of water dan laat de ouderboom de albino verdrogen, maar zodra er betere tijden aanbreken komt deze albino weer tot leven.
Bron: Albino en andere planten
Ik vind het ook vaak leuk te experimenteren met zelf verkregen zaden en ook bij mij openbaarde zich dit fenomeen. Gedurende de winter kocht ik vaker mandarijnen en druiven en dit keer bevatten enkele exemplaren best veel pitten die ik bewaarde en plantte in potgrond. Het leverde mij deze winter al enkele druivenplanten op en na enkele maanden ontkiemden ook enkele mandarijnenpitten. De druivenplantjes staan inmiddels bij de al volwassen druiven aan mijn pergola en doen het erg goed. Dus over enige tijd heb ik meerdere druivensoorten in mijn tuin.
Tot mijn verbazing blijkt het laatst opgekomen exemplaar van de mandarijnplantjes een albino te zijn. Het kleine plantje is nu ongeveer 2 maanden oud, de andere plantjes zijn nu 3-4 maanden oud.
Het plantje groeit van nature al langzaam en ik ben benieuwd of dit exemplaartje het vol zal houden.
Wordt vervolgd.
Maar dit fenomeen komt niet alleen bij mensen en dieren voor. Ook in de plantenwereld komt dit voor. Voor de kleuring van de bladeren is een plant afhankelijk van chlorofyl dat een vergelijkbare werking heeft als het pigment bij mens en dier en waardoor het blad optimaal kan functioneren. Onderzoekers hebben een gen gevonden dat hemera genoemd wordt naar de Griekse godin van het licht. Rond dit gen verzamelen zich de fytochromen. In antwoord op licht in het rode spectrum migreren deze fytochromen van het cytoplasma naar de kern, waar ze normaal gesproken samen met hemera de productie van chlorofyl stimuleren. Muteert hemera dan kan de plant geen chlorofyl aanmaken en wordt het een albino. Er bestaan waarschijnlijk ook andere mutaties die leiden tot albinisme, maar daar is helaas niets over te vinden.
Sommige planten hebben dit gedeeltelijk, zoals bijvoorbeeld de Dieffenbachia die meerdere witte vlekken op de bladeren vertoont, maar er zijn nog veel meer planten en bomen die dit vertonen. En wellicht zijn we ook wel bekend met witte aardbeien.
Onder de Sequoia of kustmammoetbomen, die van nature uitsluitend aan de westkust van Noord-Amerika voorkomen, bestaan er enkele albino-exemplaren. Dit zijn scheuten van groene bomen die door de ouderboom gevoed worden. De albino’s kunnen zo’n honderd jaar op deze manier overleven. De naalden zijn slap en vettig. Is er een tekort aan voedsel of water dan laat de ouderboom de albino verdrogen, maar zodra er betere tijden aanbreken komt deze albino weer tot leven.
Bron: Albino en andere planten
Ik vind het ook vaak leuk te experimenteren met zelf verkregen zaden en ook bij mij openbaarde zich dit fenomeen. Gedurende de winter kocht ik vaker mandarijnen en druiven en dit keer bevatten enkele exemplaren best veel pitten die ik bewaarde en plantte in potgrond. Het leverde mij deze winter al enkele druivenplanten op en na enkele maanden ontkiemden ook enkele mandarijnenpitten. De druivenplantjes staan inmiddels bij de al volwassen druiven aan mijn pergola en doen het erg goed. Dus over enige tijd heb ik meerdere druivensoorten in mijn tuin.
Tot mijn verbazing blijkt het laatst opgekomen exemplaar van de mandarijnplantjes een albino te zijn. Het kleine plantje is nu ongeveer 2 maanden oud, de andere plantjes zijn nu 3-4 maanden oud.
Het plantje groeit van nature al langzaam en ik ben benieuwd of dit exemplaartje het vol zal houden.
Wordt vervolgd.
Laatst bewerkt: